Kardamon – “cənnət buğdası” adlanan bu bitki, yəni Hil - ədva, baharat, hər zaman sevgi, yaradıcılıq, xoşbəxtliklə əlaqəli olub. Müalicəvi xüsusiyyətlərində, hər zaman mətbəximizdə işlədiləməyə yeri olan hilin haqqında əsasən hind mifologiyasında çox sayda əfsanələr var. Hindistanda kardamon haqqında yazılı tarixdən də əvvələ gedib çıxan məlumatlar var. Qədim Misirdə e .ə. 1550 – ci ildə hilin şəfaverici xüsusiyyətləri haqqında Eber papirusunda yazılı məlumat var. Şərqdə evdən gələn kardamon ətri ev sahibinin qonaqpərvərliyini göstərərmiş. Dünyanın əksər dillərində bu gözəl bitki kardamon, kardamom, cardamon kimi tanınır və səslənir. Bu cənnət buğdasının adı bizim dildə təsadüfən Hil adlanmayıb. Axı Duatdakı əsil cənnətin, yəni işıqlı, parlaq, Osirin yaşadığı qamışlı sahənin adlı “İalu”dur. Vall dilində “Haul”, Bretan dilində “Heol”, Keltlərin danışmış olduğu Korn dilində “Houl” günəş deməkdir. Hil sözündə; günəşin rəngini ifadə edən bir “Al” sözü də gizlidir .