Qədimdən ədvaların şəfaverici xüsusiyyətləri insanlara, əsasən də loğmanlara məlum olub. Hər gün mətbəxtdə işlətdiyimiz zəncəfilkimilərə aid olan sarıkök; loğmanlar və təbiblər tərəfindən mədə-bağırsaq sistemi, dəri, oynaq, soyuqdəymə və qadın xəstəliklərinin müalicəsində geniş istifadə edilirdi ki, onun orqanizmə olan müalicəvi təsiri bu gün elmi araşdırmalar nəticəsində öz təsdiqini tapıb. Sarıkök qidalara əlavə edildikdə həm xörəyin estetik görkəmi, həm ətri, həm də şəfaverici xüsusiyyəti artmış olur.Belə ki, sarıkök mədə-bağırsağa antiseptik, bağırsaqların mikroflorasına isə müsbət təsir edir. Ürəyi mökməmləndirir, damarları təmizləyir, qanda xolesterinin səviyyəsini aşağı salır və bununla infarkt və insult riskini azaltmış olur. Qaraciyər üçün olduqca faydalıdır - qaraciyərin fəaliyyətini yaxşılaşdırır, qaraciyəri təmizləyir, ödqovucu təsirə malik olduğu üçün, öd kisəsində durğunluğun qarşısını alır. Orqanizmdə iltihabları azaldır, soyuqdəyməni müalicə edir. İmmun sistemini gücləndirir. Güclü xərçəngəleyhinə təsirə malikdir. Oynaqlar üçün olduqca faydalıdır - oynaqlarda iltihabı azaldır, oynaq toxumasının yaşla əlaqədar zədələnmələrini ləngidir. 2500 illik tarixə malik olan sarıkök həm də; zəhərli ilan sancmalarında və ağır zəhərlənmələrdə şəfaverici vasitə kimi istifadə edilib. [b][/b]