AK ANA/AKENE/Suana/Maygıl-ana: Dünya okeanınında yaşayan; hələ heç bir şey yaratdılmamışkən, yalnız uçsuz bucaqsız bir sular var ikən, sonsuz sulardan çıxaraq, “tanrılar tanrısı” baş tanrıya/tengri babaya, göyün 16-cı qatında, ay, günəş və ulduzların üstündə yaşayan, yaradıcı tanrı Karyahana və ya ona təcəssüm etmiş Ülgen tanrıya “yaratmaq ilhamını, əmrini” verən tanrıça! Ay tanrıçasının təsiri altında, zaman içində unudulsa da, varlığını qoruyan, amma kənara çəkilməsinə baxmayaraq hələ də dövr edən həyat tsiklini yaratmış Ana olaraq vacibliyini qoruyub saxlamışdır.
Океan; Qədim Yunan d. Ὠκεανός — Qədim Yunan mifologiyasında dünya çayı hesab edilən, Yeri əhatə edən, çevrələyən, bütün dənizlərın, çayların, bulaqların mənbəyi, Ayın, Günəşin, Ulduzların gecələdiyi evi olan Okean və Tanrıdır. Homerə görə Okean yalnız Tanrı deyil, həm də həyatdakı bütün mövcudluğun başlanğıcıdır. Okean ilə Tefidanın su Nimfaları adlanan 3000 qızı var idi. Nimfaların bir neçəsinin adları da çox anlaşılandır: Aziya, Akasta/Ak asta, Beroe, Kerkeida, Korifa, Kreusa(sözün kökündə qadın cinsini bildirən Karı sözü gizlidir) vəs. Yaradıcı olmasına baxmayaraq kulta çevrilə bilməyən Okean; öz yerini Poseydona/Bu Su Dona verdi.
Ak Ana/Akene ilə Okean/Ok Enenin tanrıça və tanrı olaraq bir sıra bənzər missiyaları və taleləri var. Hər ikisi həyatın, canlının yarandığı, yaradılışın dörd ünsüründən biri olan su ilə bağlıdır, hər ikisinin adı demək olar ki, eyni olsa da sadəcə Yunan mifologiyasında OkEan kişi simalı təsvir edilmişdir. Sonda hər ikisi demək olaraq unudulmuşdu.
Ak Ana və Okean adlarının hər ikisinin; suyun axmaq, axıb getmək xüsusiyyətini bildirən feillə və suyun şəffaflığına, saflığına, su köpüklərinin rənginə görə “ağ”rəngi bildirməsi kimi mənaları var.
F. Rüstəmova