Qurbağa - qurbağanın mifologiyada yağış magiyası, torpağın məhsuldarlığın, evin, təsərrüfatın himayədarı kimi rolu olub. Qurbağanın nəslinin artması üçün mütləq su olmalıdır. Əkinçilər yağışı çağırmaq məqsədilə mütləq qurbağa magiyasından istifadə edərdilər. Yağışın yağacağını öncədən xəbər verən qurbağalar bəzi vaxtlar səmavi, bəzi vaxtlar yer mənşəli sayılıblar. Göy-Gök Tanrı ilə, Yer ananın törəməsi sayılan qurbağalar qadının simvolu, doğumun himayəçisi sayılmaqla yanaşı həm də sevgi magiyalarında da istifadə edilirdi. Qurbağaların artıb çoxalması üçün yağışın, nəmli torpağın olması vacib olduğu üçün onlar yeraltı suların, yerüstü su hövzələrinin hökmdar xanımı sayılırdı. Rus folklorunda İvan çareviç qurbağa ilə evlənmək məcburiyyətində qalır və qurbağa ən müdrik, ən ağıllı çarevna Vasilisaya çevrilir. Bu süjetdə nağıl yalnız ruslarda deyil, Başqırd və tatarlarda da var. Buryat nağılı “Uta-saqan-bator”da bu cür süjetdədir. Qurbağa sözü Qalisiya dilində “ra”, İtalyan və ispan dilində “rana”, Katalon dilində “granota”, Malta dilində “zring”, Portuqal dilində “ra”, İsveç dilində “groda”, Türkiyə türkcəsində “kurbağa”, Latın d.”ranae”kimi tələffüz edilir. Qədim Misirdə qurbağa məhsuldarlıq, bərəkət rəmzi, sudan yaranmış həyatın, uzun ömürlülüyün, gücün simvolu, tanrıça Hekatanın atributudur. Hekata lotos yarpağının üzərində qurbağa kimi təsvir edilib, İsidanın isə emblemi idi. Qadınların və yenidoğulmuşların himayədarı olan qurbağa; qurbağa simalı tanrıça Hekatın da rəmzidir. Misirdə qurbağalar ölüb - dirilən canlılardan hesab edilirdi. Çünki don vurmuş qurbağalar yuxuya gedərək hərəkətsiz qalardılar və temperaturun artması ilə canlanardılar. Səbəbi isə - onlar donmayan qlukoza malekulu ifraz edirlər və eyni zamanda onların dərilərində bakterisid maddə olduğu üçün südün çürüməməsi məqsədilə onu südün içərisinə də atarlarmış. Yumurtadan çıxmış başçıqlı, rudimentar ayaqlı, insana bənzər çömçəquyruqlar embrional simvolizm kimi bir çox nağılların - Qrimm qardaşlarının, əfsanə və mifologiyaların mövzusu olub. Yaponiyada müvəffəqiyyət, Çində yağışı çağırmaq vasitəsi, Keltlərdə suların hökmdarı hesab edilib. Yunan və Roma mifologiyasında sevgililərin harmoniyası, məhsuldarlıq və bolluq simvolu, Afroditanın/Veneranın emblemi idi. İnduslarda kainatı üzərində saxlayan materiyanın simvoludur. Ən böyük qurbağa təbiətdə iki kiloqrama yaxın çəkidə olur və Aqa (məsələn, jaba aqa) adlanır.
“Hor sivilizasiyası və onun günümüzdə izləri” kitabından. F. Rüstəmova