Qaranquş – Latın d. Hirundo baharın, yazın, ümidin, ata ocağının, etibarın, böyük ana İsidanın rəmzidir. İsida parçalanmış Osirisi axtararkən Qaranquşa çevrilmişdi. Antik dövrlərdə ölənlər ruhunun qartala, durnaya, feniks quşuna çevrilməsindən çox qaranquşa çevrilməsini arzu edərlərmiş. Qaranquş adası Kosumel Karib dənizində doğan günəşə ən yaxın olan yerdir. Ora Mayyalar Ax-kusamil peten yəni“qaranquş adası” adı vermişdilər. Qaranquş ayaqlı Teel Kusam tanrıçasının şərəfinə belə adlandırılıb. Çində qaranquşa “yan” deyirlər. Baharın müjdəçisi sayılır. Onların inancına görə qaranquşlar qışda dənizdəki balıqqulaqlarının içərisində qışlayırlar. Afroditanın simvollarından biridir. “Xarada” Kalmık dilində, “Karaçqay” Saqay d. qaranquş deməkdir. “Qay/Göy deməkdir”.
“Hor sivilizasiyası və onun günümüzdə izləri” kitabından. F. Rüstəmova