Zöhrəvi xəstəliklər insanlara məlum olan ən qədim xəstəliklərdəndir. Yaşı eramızdan ən az 2000 il əvvələ gedib çıxır. Zöhrəvi (Zöhrə-Venera sevgi ilahəsi deməkdir) xəstəliklərdən bəhs edən elmə venerologiya deyilir. Zöhrəvi xəstəliklər əsasən cinsi əlaqələr vasitəsi ilə yayılan infeksion xəstəliklərdir. Sifilis, yumşaq şankır, süzənək, dördüncü və birinci zöhrəvi xəstəliklər bu tipdəndir.
Hazırda dünyada 150-170 milyon (qonoreya) süzənək, 200 milyon trixomonyaz və 150 milyon xlomodeya infeksiyasına yoluxmuş dəri-zöhrəvi xəstəsi var. Azərbaycanda hər il xəstəliyin sayında az da olsa artım müşahidə olunur. Azərbaycanda əhalinin 0,5-0,7 faizi zöhrəvi xəstəliklərdən əziyyət çəkir. İldən-ilə xəstəliyin artmasının səbəbi əhalinin miqrasiyası ilə əlaqədardır. İstər xaricə gedənlər, istərsə də oradan gələnlər xəstəliyin artmasında rol oynayır.
Ən təhlükəli tərəfi isə odur ki, insanlar cəmiyyətin basqısından, qınağından və tənəsindən qorxaraq xəstəliyini gizli saxlayır. Gizlədilən hər xəstə isə onlara dırnaqarası baxan cəmiyyət üçün potensial təhlükədir.
14-15 yaşlı uşaqdan 50 yaşlı kişiyədək hamı yoluxa bilər
Səhiyyə Nazirliyinin baş dermotoloqu, professor Zülfüqar Fərəcovun sözlərinə görə zöhrəvi xəstəliklərdən ən çox yayılanı siflis və qonoreyadır: “Sifilis, demək olar ki, insanın bütün orqanlarında ciddi fəsadlar törədən xəstəlikdir, zədələnməyə daha çox məruz qalan isə baş və onurğa beynidir. Bu xəstəliyin aşkar edilməsinə yönəlmiş bütün səylərə baxmayaraq, hələ də anadangəlmə (hamiləlik zamanı anadan keçmiş) sifilis hallarına təsadüf edirik. Zöhrəvi xəstəliklər nəticəsində sonsuzluq yaranır. Sonsuzluq da millətin genefonduna ziyan vurur. Ona görə də bu xəstəliklərə ciddi yanaşmaq lazımdır. Bunlarla zarafat etmək olmaz”.
Həkimin dediyinə görə dəri-zöhrəvi xəstəliklərinə daha çox cavanlar yoluxur. Bu insanların aktiv dövrünə - 20-40 yaş arasındakı dövrə təsadüf edir. 50 yaşa qədər olan insanlar da bu xəstəliklərə tutula bilir: “Amma bizdə 20 yaşa qədər olan xəstələr də olub. Hətta 14-15 yaşlı qız uşaqlarında da bu xəstəliklərə rast gəlmişik”.
Dəri-zöhrəvi xəstələri niyə xəstəliyini gizlədir?
1 nömrəli Şəhər Dəri–Zöhrəvi Dispanserinin baş həkimi Rəşad İsmayılovun sözlərinə görə dispanserdə 18 yaşından yuxarı xəstələr müalicə alır: “Bu yaş həddinə qədər olanlar uşaq dəri zöhrəvi dispanserində qeydiyyatda olur. Trixomonyaz, psoriasis və toksiki derma xəstəliyin daha çox yayılmış növləridir. İlkin əlamətləri qızartı, səpki, qaşınmalardır. Bu əlamətlərə görə analiz və diaqnoz olur, daha sonra müalicəyə başlayırıq”.
Xəstəxanada müalicə alan xəstələrin dərmanla təminatının Səhiyyə Nazirliyi tərəfindən təmin edildiyini deyən baş həkim bildirdi ki, xəstələr dispanserdə heç bir dərmana görə pul ödəmirlər: “Bu dərmanlarla təyin etdiyimiz müalicə prosesi ən az 20 gün olur. Ümumiyyətlə, bu xəstəliklər proqram şəklində bir neçə kurs aparılır. Xəstəliyin növünə və ağırlıq dərəcəsinə uyğun olaraq da müalicə müddəti olur. Bəzən elə olur ki, təkrar xəstələrimiz də olur, xəstəlik yenidən oyanır. Bir şeyi qeyd edim ki, stasionar müalicədə hazırda kişilər üstünlük təşkil edir. Xəstələrimizin əksəriyyəti 30-dan yuxarı yaş qrupunda olanlardır. 50 yaşa qədər insanlarda bu xəstəliklərə yoluxma riski daha çoxdur”.
Qeyd edək kii, Azərbaycanda dəri-zöhrəvi xəstəliklərinin müalicəsində istifadə edilən dərmanlar daha çox Türkiyə, Rusiya, Ukrayna, Sloveniya, Almaniya, Fransa və İngiltərədən gətirilir.
Adil Qeybulla: “Yoluxucu xəstəliklər şəxsi iş ola bilməz”
Tibb elmləri doktoru, professor Adil Qeybulla deyir ki, gər hər hansı bir xəstəlik cəmiyyət üçün bir təhlükə yaradırsa bu artıq şəxsin öz şəxsi işi ola bilməz: “Çünki bu cür insanlar müalicəyə göndəriləndə dövlətin hesabına sağalır, pulsuz dərmanlarla təmin edilir. Xəstə insanın müalicə alması ona görə vacibdir ki, o ətrafdakıları yoluxdurmasın. Müalicə alandan sonra onun başqaları üçün təhlükəsi azalır. Ən azı belə düşünək, bir xəstə öz xəstəliyini bilə-bilə bunu gizlədirsə və başqasının yoluxmasına səbəb olursa, burda məsuliyyət hissi olmamalıdır? Sağlamlığa zərbə ən böyük məsuliyyətdir, çünki sağlamlığa, cəmiyyətin təhlükəsizliyinə hamımız cavabdehik. Bir halda cərimə və zorla müalicə tətbiq etmək olmaz, o da ətrafdakılara zərər verməyən xəstəliyin daşıyıcısı olduqda”.
Mütəxəssis qeyd etdi ki, dünya ölkələrində bununla bağlı cərimələr cox rast gəlinən vəziyyətdir. İnsanların müalicəyə məcburən cəlb olunması, cəzalar bir çox ölkədə var. Sadəcə olaraq bizə hüquq pozuntusu kimi görünən məsələ onlara qanunun möhkəmliyi kimi görünür”.