Quşlar, qanadlı varlıqlar; mifologiyada, folklorda tanrının, zamanın, ruhların simvolu olub. Çünki quşlar azad canlılar idi, göylərə tanrının yanına istədikləri zaman uçaraq gedib gələ bilirdilər. Bəzən quşlara; tanrı elçilərinə o qədər inam olub ki, bəzi xalqlar öz nəslinin hansısa quşdan yarandığına inanıb. Quşların uçuşuna görə şəhərlər salınlıb, gələcək hadisələr proqnozlaşdırılıb. Böyük Anaların simvoluna çevrilib. Hər il quşların ritmik olaraq fəsillərə uyğun uçub gəlməsi və köçməsi, gecə və gündüzün bir- birini əvəz etməsi təqvimlərin, folklorun yaranmasına səbəb olub. Təqvimi ifadə edən tapmacalar yaranır. Məsələn: “On iki qartal və əlli iki qarğa köməkləşib bir yumurta gətirdilər” - 12 ay, 52 həftə bir ildir. Quşlardan bir çoxu tanrıçaların, bəziləri tanrıların, bəziləri isə Günəşin, hakimiyyətinin simvoluna çevrildi. Dünya ağacı təsvirlərində quşlar hər zaman ağacın zirvəsində təsvir edilib. Əsasən, güc və Günəş rəmzi olan qartal təsvir edilərdi. Bəzən də Ay və Günəşi nəzərdə tutaraq iki və ya ikibaşlı qartal təsviri olardı. Qartal, Korşun, Qırğı, Qarğa, Koraks, Korvus, Qalka, Qraç; günəş rəmzi olan quşlardır.
“Hor sivilizasiyası və onun günümüzdə izləri” kitabından. F. Rüstəmova