Əski türklərdə bozqurd milli düşüncə və duyğuların simvolikləşmiş şəklidir. Hər şeydən əvvəl bozqurd əhliləşdirilməyən(yəni rəmzi mənada heç kimin tabeçiliyini qəbul etməyən),hədsiz dərəcədə ağıllı, çevik, birliyi sevəndir, hec vaxt leş yeməzlər, ovuna ağıllı şəkildə hücum edər, əvvəl qaçış yollarını bağlar, tələyə salana qədər gözləyər. ən önəmli xüsusiyyətlərindən biri də liderlərinin olmasıdır. əldə etdikləri ovu əvvəl dişisi və körpələri, sonra özləri yeyər. Azadlıqları hər şeydən üstündür, əsir olduqları zaman yaşaya bilməz,ölümü seçərlər. Hər bir erkək qurdun bir dişisi olar, dişisini qısqanar və sadiqdirlər. Bozqurd türkün bağımsızlığını, birliyini, liderlik və ona bağlılıq anlayışını, ağıl, cəsarət və təşkilatçılığını rəmzi olaraq olaraq özündə birləşdirir. Türklərin atalarının təfəkküründən yadigar qalan “Bozqurd” əsrlərdir ki,yaşayan bir elin simvoludur. Bozqurd inanclarda üç rol oynayır: -Ata olaraq bozqurd -Rəhbər olaraq bozqurd -Qurtarıcı olaraq bozqurd Bozqurddan törəmiş olmaq inancı türklərə daim böyük bir qürur, müdafiədə olmaq, gələcəyə inamla baxmaq duyğusu aşılamışdır. Bəzi türk dastanlarında ana, bəzilərində isə ata olaraq görülən bozqurd daha çox türk nəslinin yox ola biləcəyi bir vaxtda ortaya çıxar və nəslin davam etməsini səbəb olar.türk millətinin həyatında hər hansı böyük təsiri olacaq hərəkəti etməzdən əvvəl onlara bozqurd yol göstərir və rəhbərlik edir. Sanki bozqurd mənəvi bir aləmdən türk millətinin həyatını daim izləyir, onların çarəsiz qldıqları bir vaxtda ortaya çıxır. Ş.MƏSTƏLİLİ [/b][b]