Pion vasitəsilə gecə qarabasmalarını, psixiki pozuqluqları, epilepsiyanə və buna bənzər xəstəlikləri müalicə edirdilər. Pifaqora görə, epilepsiyası olan biri boynunda pion toxumlarından hazırlanmış boyunbağı asardısa yeni tutmanın olmayacağından əmin ola bilərdi.
İngiltərədə də keçən əsrin ortalarınadək pion toxumundan və pion çubuğundan hazırlanan amuletlərdən körpələrin cəngolmalarının qarşısını almaq, diş çıxartmalarını asanlaşdırmaq, müxtəlif mənşəli tutmalardan qorunma məqsədilə istifadə edərdilər.
Tibbdə tanınmış olan məhşur həkim və teoretik Qalen deyirdi ki, menstrual tsikl pozuqluğu olan qadınlar üstlərində bir parça pion kökü saxlasalar onlara normal funksiyanı bərpa etməyə yardım edər.
İrlandiyada pion kökü doğumdan sonrakı ağırlaşmalarda istifadə edilirdi. Doqquz ədəd pion toxumu, bor tərkibli mineral və badam ləpəsindən hazırlanmış qarışıq ağ anis suyu ilə anaya içməyə verilərdi.
E.ə. I əsrdə Qədim Roma filosofu Böyük Pliniy Paeonia officinalisin kökü ilə sağalması mümkün olan 20 xəstəlik göstərmişdi. Pionun şəfaverici xüsusiyyətlərindən əlavə, onun kökünün və toxumlarının magik qüvvəyə malik olmasına inanılırdı və onlardan qara qüvvələri, ifritələri qovmaq üçün istifadə edilirdi.
Çində bu bitki yan, yəni işıqlı bitki hesab edilirdi, qadın gözəlliyinin, sevginin simvolu sayılırdı. Milli bitki hesab edilən pion həm də, magik, ziyankar ruhlardan və qara qüvvələrdən qorunmaq vasitəsi idi, onun şəklinin belə pis qüvvəri söndürdüyünə inanılırdı. Ona görə də çin qablarının içərisində süd rəngli pion çiçəyi/Paeonia lactiflora həkk edilərdi. Pion bahar fəslinin rəmzi hesab edilir.
Yaponlara görə isə, pion imperator hakimiyyətinin, var-dövlətin, zənginliyin, baharın və qadın gözəlliyinin rəmzidir.
Müəllif: Firəngiz Rüstəmova
"TƏBABƏT VƏ MİFOLOGİYA: GÖRÜNƏN VƏ GÖRÜNMƏYƏN ƏLAQƏLƏR" kitabından